Jeff Babko & David Piltch (US) tiltle: The Libretto Show music: Jazz release date: june 23, 2023 promotion: Lydia Liebman Promotions © Rootsville 2023

Jeff Babko is al 30 jaar een supportspeler in de muziekscene in L.A., toert met James Taylor, Toto, Steve Gadd, Sheryl Crow, Robben Ford, Larry Carlton en regisseert de muziek voor de Steve Martin/Martin Short-tour, die ook te zien is in hun Netflix-special 'Een avond die je de rest van je leven zult vergeten'. Hij is te horen op de soundtracks/scores van 'The 40 Year Old Virgin', 'Superbad', 'Weird: The Al Yankovic Story', 'Ford Vs Ferrari', 'Toy Story 4', 'Frozen 2' en is zelfs de iconische piano spelen op "Encanto"'s nummer 1 single, "We Don't Talk About Bruno." Hij heeft opgenomen met The Doobie Brothers, Frank Ocean, Smokey Robinson, Neil Young, Jason Mraz en Steve Perry. Daarnaast zit hij al meer dan 20 jaar in de huisband Jimmy Kimmel Live en speelt hij gedurende zijn hele carrière geïmproviseerde muziek met onder meer Mark Guiliana, Tim Lefebvre, Louis Cole en andere creatievelingen, terwijl hij mede-leider is van de BAND OF OTHER BROTHERS met Jeff Coffin, Will Lee, Keith Carlock en Nir Felder en bracht vier albums uit onder zijn eigen naam.
Meer over David Piltch

David Piltch, zoon van de bekende houtblazers Bernie Piltch, begon zijn muziekcarrière al vroeg. Piltch, geboren in Toronto in 1960, bezocht als tiener jazzclubs waar hij begon te spelen als sideman; opmerkelijk onder hen was de Bourbon Street-club in Toronto, waar Piltch speelde naast Chet Baker, Art Pepper, Zoot Sims en Mose Allison. Zijn tourperiode met Blood, Sweat, and Tears in 1979, gevolgd door korte periodes met andere popacts, waaronder Mary Margaret O'Hara, Holly Cole en k.d. lang. Na jaren van opnemen en touren verhuisde Piltch naar Californië en begon hij op te nemen met artiesten als Loudon Wainwright II, John Legend, Anne Wilson, Allen Toussaint, Bonnie Raitt en Randy Newman.

Terwijl Libretto bleef groeien als bestemming voor muzikanten uit LA, bedacht Babko nieuwe ideeën voor een avond in de ruimte. Zes maanden na de opening van de zaal liet hij zijn eigen indruk achter op de gevierde Steinway en nodigde hij de eminente David Piltch uit om mee te doen. Voorspellend dat de bijdragen van Piltch even volmaakt als visceraal zouden zijn, wist Babko dat hij de uitvoering moest laten opnemen. Opgenomen door ingenieur Jimmy Dixon en vakkundig gemasterd door Eric Boulanger, legde de uitvoering met zeven melodieën deze briljante band vast terwijl het de buitengewone en unieke geneugten van live jazz catalogiseerde.

De Libretto Show opent met een illuster arrangement van "Dorothy" van soul- en blueslegende Dr. John. Het pittige eerbetoon, oorspronkelijk geschreven voor de moeder van Dr. John, lanceerde de avond met de essentie van New Orleans. “De speelsheid, de positiviteit. De kern ervan, 'voegt Babko toe, terwijl hij de jazzparadijs beschrijft.

Het originele "Fair Enough" van Babko schakelt van versnelling terwijl het een onwaarschijnlijke akkoorduitwisseling test. De bandleider legt uit: "Ik wilde de relatie onderzoeken tussen twee akkoorden die nooit zouden moeten samenwerken en kijken of er een gedeelde, sympathieke ruimte tussen hen zou kunnen zijn." De compositie toont effectief een nauwkeurig onderzoek naar groove, waar Piltch's meesterlijke ritmische ruggengraat luisteraars zou kunnen overtuigen dat deze tweedelige ritmesectie er drie heeft.

Babko belicht de carrière van pianist Denny Zietlin met "Quiet Now". Het origineel van Zietlin, gepopulariseerd door Bill Evans, wordt gespeeld zoals het is gecomponeerd. "Niet elk stuk dat in een jazzsetting wordt gespeeld, hoeft een voertuig te worden voor een vlammende solo", voegt Babko toe. Als zodanig ziet hij zijn nieuwe verbeelding als een uitdrukking van persoonlijke waarheid, die de subjectiviteit van een geschreven notitie accentueert. Babko knikt naar zijn Latijnse invloeden op een vertolking van "Ligia" van Antonio Carlos Jobim Babko's vrouw, violiste Songa Lee doet mee voor dit betoverende nummer. De productieve violiste is te horen op "vrijwel elke Hollywood-filmscore in de afgelopen 20 jaar", en hier laat ze haar kennis van filmische geluiden zien door een verleidelijke interpretatie van Jobims melodie. Het zelden gespeelde bossa nova-nummer buiten Uruba was oorspronkelijk gearrangeerd door Claus Ogerman - Babko noemt het "subliem".

"De meeste muziek die ik nu lijkt te schrijven, is een oefening in het destilleren van muziek tot de essentie en het meest eenvoudig", merkt Babko op. En de rest van The Libretto Show bereikt dit. Hij levert onvoorziene en complexe harmonieën op het peinzende, folkgebrouwen 'Souvenirs of Hollywood', dat ook knipoogt naar Hendrix' 'The Wind Cries Mary'. Aan de andere kant kunnen luisteraars achterover leunen op "Brethren From Another Methren", een eerbetoon aan Babko's vriend en radio-co-host DJ Brad Barker (JazzFM Toronto). De baan wordt gekenmerkt door swing en juichen, net als het speelse geklets tussen de twee vrienden.

Door het compositorische ethos van Ornette Coleman op te roepen, "Blue and Red", wordt het album afgesloten met een open melodische verklaring, waardoor de set op meer vrije gronden terechtkomt. Piltch is hier duidelijk gecentreerd, en zoals Babko benadrukt, accentueert hun sterke afhankelijkheid van improvisatie de band van het paar. De schoonheid, uitgestrektheid en spontaniteit van The Libretto Show wordt hier opnieuw bevestigd in de laatste seconden van de set als we het publiek in applaus horen brullen en een beschermheer het woord "magie!"

tracks:

1. Dorothy (4:05)
2. Fair Enough (4:50)
3. Quiet Now (4:35)
4. Ligia (7:00)
5. Souvenirs of Hollywood (7:24)
6. Brethren From Another Methren (6:46)-
7. Blue and Red (9:00)